محققان MIT با الهام از کرم شبتاب رباتی با ابعاد یک گیره کاغذ ساختهاند که میتواند درحین پرواز از خود نور ساطع کرده و با نظارت محیطی و برقراری ارتباط در عملیات امداد و نجات کاربرد دارد.
محققان MIT با الهام از کرم شبتاب رباتی با ابعاد یک گیره کاغذ ساختهاند که میتواند درحین پرواز از خود نور ساطع کرده و با نظارت محیطی و برقراری ارتباط، در عملیات امداد و نجات کاربرد دارد.
آنها در ساخت این ربات کوچک از ماهیچههای مصنوعی و نرم الکترولومینانس (electroluminescent) یا الکترو نورتاب در مقیاس حشرات استفاده کردهاند. هنگامی که رباتها پرواز میکنند، ماهیچههای مصنوعی کوچکی که بالهای آنها را به حرکت در میآورند، نور رنگی تولید میکنند. تجهیزات مربوط به تولید نور تنها 2.5 درصد وزن آن را افزایش داده است و تاثیر منفی بر تواناییهای ربات در پرواز نداشته است.
الکترولومینانس یک پدیده الکتریکی است که درحقیقت ساطع شدن نور از ماده در اثر عبور جریان الکتریکی از آن یا قرار گرفتن در معرض میدان الکتریکی است. رباتها میتوانندبه کمک این نور با یکدیگر مکالمه کنند - مکالمهای از جنس رد و بدل دادههای نوری. به عنوان مثال، رباتی که در حین ماموریت جستجو و نجات به درون یک ساختمان رفته است، میتواند از رنگ خاصی در چراغها برای هشدار به دیگران و درخواست کمک استفاده کند.
این رباتهای ریزمقیاس که تنها به اندازه یک گیره کاغذ هستند، اکنون یک قدم به تولید انبوه و استفاده عمومی نزدیک شدهاند. از آنجایی که این رباتها برای حمل حسگر بسیار سبک هستند، محققان پیش از این باید آنها را با استفاده از دوربینهای بزرگ مادون قرمز ردیابی میکردند. اما حالا به کمک دوربین گوشیهای هوشمند و نوری که این رباتهای پرنده از خود ساطع میکنند، میتوان موقعیت ربات را تشخیص داد و به راحتی ردیابی کرد.
وقتی صحبت از ارتباطات به میان میآید، ربات با اندازه بزرگ به ابزارهای مختلفی از جمله بلوتوث، وایفای و سایر فناوریها مجهز میشود. اما این مورد برای رباتهای کوچک متفاوت است. رباتهای ریزمقیاس به اشکال جدیدی از ارتباطات نیاز دارند.
رنگ نور را می توان با تنظیم ترکیب شیمیایی ذرات تغییر داد. پژوهشگران ذرات سبز، نارنجی، و آبی را برای فعال کننده های ساخته شده ایجاد کردند. آنها همچنین فرآیند تولید را تغییر دادند تا فعال کننده ها بتوانند چند رنگ و نور طرحدار را منتشر کنند.
هر فعال کننده الکترولومینسانس به عنوان یک نشانگر فعال عمل می کند که با استفاده از دوربین های آیفون قابل ردیابی است. دوربین ها هر رنگ نور را شناسایی می کنند و یک برنامه رایانه ای موقعیت و وضعیت ربات را با استفاده از سامانه های تشخیص حرکت فروسرخ ثبت می کند.
در آینده، پژوهشگران قصد دارند این سامانه ردیابی حرکت را ارتقا داده تا ردیابی ربات ها در زمان واقعی صورت بگیرد. محققان در حال حاضر بر روی استفاده از سیگنال های کنترل کار می کند تا ربات ها توانایی روشن و خاموش کردن نور حین پرواز را داشته و برقراری ارتباط آنها شباهت بیشتری به کرم های شب تاب واقعی به خود بگیرد. همچنین، این که الکترولومینسانس چگونه می تواند برخی ویژگی های این عضلات مصنوعی نرم را بهبود ببخشد در حال بررسی است.
یکی از محققان این پروژه میگوید: «این یک گام مهم در زمینه پیشرفت تکنولوژیهای مرتبط با رباتهای ریزمقیاس است. ما در این دسته رباتها قادر به استفاده از تکنولوژیهای مرسوم نیستیم و به دنبال روشهای جدیدی برای ارتقای سیستم حرکتی و ارتباطی رباتها هستیم.»